احمدی نژاد، مظهر آزادی بیان؟!

کاکا سیا؛ مرده شور ریختتون رو ببره؛ این زنه کیه؟ زن اوباما، هیلاری کلینتون؛ کارلا برونی فاحشه. اینها یا حرفهای احمدی نژاد هستند یا حرفهای هم ردیفانش. آنها هم دارند از آزادی بیان استفاده میکنند و سخن می‌گویند، و اما چه سخنی؟

عدّه‌ای از حرفهای رئیس جمهور بی‌ فرهنگمان، به درستی‌ انتقاد کردند، بسیار خشمگین شدند و خجالت کشیدند. در بالاترین لینک‌هایی‌ در مورد حرفهای احمدی‌نژاد هم نوشته شد. ولی‌ تعدادی از همین افراد از الفاظ همطراز احمدی‌نژاد استفاده میکنند برای ابراز هر موضوعی و به نام آزادی بیان. آیا این حق آنهاست؟ من فکر می‌کنم بله، ولی‌ برای آنها ارزشی بیشتر از احمدی‌نژاد بی‌ فرهنگ قائل نیستم.

احمدی‌نژاد پروسه طولانی‌ را گذرانده است تا به این حد بی‌ فرهنگی‌ برسد. برای مثال، در بچه گی‌‌، تمسخر افراد در کوچه و خیابانهای ایران را دیده است. تحقیر کردن زنان را از نزدیک مشاهده کرده و در طول زمان این مسائل برای او عادی شده‌اند و جزوی از فرهنگ یا بی‌ فرهنگی‌ او شده اند. اگر ما مواظب نباشیم و افراد را با تمسخر خطاب کنیم یا به چشم حقارت، دیر یا زود به هم ردیفان احمدی نژاد خواهیم پیوست.

قدری فکر کنیم و سوال کنیم، که آیا آزادی بیان باید محدود باشد؟ اگر جواب مثبت است، چه کسی‌ این آزادی را باید برای ما تعیین کند؟ به نظر من این خود ما هستیم که این آزادی را بر حصب فرهنگ یا بی‌ فرهنگی‌ که از آن برخورداریم تعیین می‌کنیم. آیا میخواهیم در دراز مدت به فردی مثل احمدی نژاد بی‌ فرهنگ تبدیل شویم؟ یا از لجن زاری که برای خود ساخته ایم بیرون بیاییم و به افراد فرهیخته و با فرهنگ بپیوندیم، در ضمن اینکه از آزادی بیان بدون تمسخر و تحقیر کردن حد اکثر استفاده را بکنیم؟ انتخاب با ما است که به کدام قطب برویم، ولی‌ فکر نمیکنم این انتخاب چندان سخت باشد، شما چه فکر می‌کنید؟

چرا بالاترین را تحریم می کنم؟

سازمانی که قوانین دمکراتیک خود را زیر پا بگذارد، آینده درخشانی ندارد و نیاز به کمک دارد. چنین سازمانی به سوی بیماری میرود و هیچگونه کمکی‌ به رشد یک جامعه نمیکند. بالاترین می‌خواهد که جامعه‌ای مانند ایران باشد و همه را در بر گیرد. آیا الگوی بالاترین، تفکراتی چون خامنه‌ای و احمدی‌نژاد هستند که به یک عده مذهبی‌ متعصب امتیازات بیشتری میدهد؟ آیا یک جامعه بیمار که احتیاج به بهبود و رشد دارد را به عنوان الگو برای یک سازمان انتخاب کردن کاری عقلانیست؟

در چند سال اخیر بالاترین با آگاهی‌ دادن کمکهای زیادی به جامعه ایران و جنبش سبز کرده و در جامعه بین المللی هم تأثیر گذار بوده ولی‌ بالاترین این روز‌ها تنبل شده است. درست است که بالاترین یک سازمان خصوصی است ولی‌ یک سازمان خوب برای رشد انتقاد پذیر است و هیچ وقت از گفتگو اجتناب نمیکند. مدیریت بالاترین چه فکر می‌کند؟ این مدیریت چقدر ارزش برای کاربرانش قائل است؟

آیا بالاترین گمان می‌کند که با از دست دادن کاربرانی که معتقد به آزادی بیان هستند به او لطمه نمیخورد؟ آیا مدیران بالاترین صرفاً به عنوان یک منبع در آمد به آن نگاه می‌کند یا نگاه عمیقتری دارند؟ دین در ایران از سیاست جدا نیست و برای آگاهی‌ و رشد جامعه نیاز به نقد از دین و خرافات است. توهین هم مطلق نیست. چه کسی‌ توهین را تعریف میکند و تشخیص میدهد که توهین چیست؟ آیا بالاترین معلم اخلاق شده است یا صراحتن با آزادی بیان مخالف است؟ بالاترین اگر به کاربرانش اهمیت میدهد، باید جوابگوی سئوالاتشان باشد

قبل از تحریم، تعداد زیادی از کاربران سعی‌ کردند که با بالاترین گفتگو کنند. کاربر بالاترین پلار از طرف عدّه‌ای این نمایندگی را بر عهده گرفت و برای بالاترین یک نامه سر گشاده نوشت و آن را به بالاترین ارسال کرد. این لینک بیشتر از ۶۰۰ امتیاز آورد، ولی‌ بالاترین به آن توجهی‌ نکرد.

تا اینکه یک کاربر لینکی‌ در باره تحریم کردن بالاترین را به بالاترین فرستاد. بالاترین یک قدم مثبت برداشت و نتایج نظر سنجی را به بالاترین فرستاد که از آن استقبال شد. با اینکه تعدادی از کاربر‌ها فکر میکردند که بالاترین دارد زمان می خرد، پلار و تعدادی دیگر از کاربران، این قدم بالاترین را به فال نیک‌ گرفتند و پلار باز هم نمایندگی از طرف کاربران را قبول کرد و لینکی‌ به عنوان «گزارش تحلیلی به کاربران بالاترین: دستاوردهای نامه اعتراضی به مهدی یحی‌ نژاد و راهکارهایی احتمالی‌» به بالاترین ارسال کرد. این نوشته جزو لینک‌های پر بحث شد ولی‌ بالاترین آن را از صفحه اول کشید بیرون. وقتی بالاترین این لینک را حذف می کند و راه را بر گفتگوی منطقی می بندد، هیچ امید و راهکاری نیست و ناچارا تحریم را انتخاب می کنم